گاهی وقتا با نگاه کردن به بعضی ادما اونقدری غم میشینه تو دلم ک دلم میخواد میتونستم یه بار بزرگ از رو دوششون بردارم تا اونا هم حتی شده ی بار یکم آسون زندگی کنن بعضی ادما اونقدری مظلوم هست به طوری ک با نگاه کردن توی صورتشون و دیدن چهرشون خواستار اینم ک ساعتها براشون گریه کنم ،چی میشه ‌که چرخ روزگار براشون اینطور میچرخه؟ نخواستنه خودشون؟ یا خواستن و تلاش کردن و نرسیدنشون؟ چی باعثه نرسیدنشون میشه؟ از خودگذشتگی هاشون ؟ یا مسیر اشتباه رفتنشون ؟ فقط از خدای بزرگ و مهربونم میخوام ک خودش پشت و پناه تموم بنده هاش باشه و منو تو مسیری قرار بده ک تا حد توانم بتونم یاری گر همنوعان خودم بشم ❤️