کل عصبانیتم بخاطر نبود محبته توی زندگیم چیزی ک مهم ترین شرط ی آرامشه نمیدونم تصمیم درستی بود یا نه تشخیص تشخیص کی بود؟ بازم دلم بازیچه شد یا نه اما الان بازم گیر کردم بین کلی نمیدونم در مورد قلبم به کی باید گره بزنمش ؟ حقیقتا نمیدونم یه مدت از همه جیز افتادم و بهم ثابت شد ک قلب سرعت مسیر قله رو کم میکنه پر از تناقصم خوشحالم ولی بغضه غم دارم انگار ک عقلم پیروز شد و دلم بازم مظلومانه نشست یه گوشه و مشغول شد به غصه خوردن

ته این جدال رو نمیبینم ولی امیدوارم ک روشن باشه